آیات مهدوی (4)

«و برای هر کسی قبله‏ای است که وی روی خود را به آن [سوی] می‏گرداند؛ پس در کارهای نیک بر یکدیگر پیشی گیرید. هر کجا که باشید، خداوند همگی شما را [به سوی خود باز] می‏آورد؛ در حقیقت، خدا بر همه چیز توانا است».

1. روز جمع شدن یاران حضرت مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف)
در روایات متعددی از اهل بیت(علیهم السلام)، عبارت ، به جمع شدن یاران و اصحاب حضرت مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف)، هنگام ظهور تفسیر شده است. امام باقر(علیه السلام) در باره این آیه فرمود:

«منظور اصحاب امام قائم(عجل الله تعالی فرجه الشریف) است که سیصد و چند ‏نفرند. به خدا سوگند! منظور از «امت معدوده» آنان هستند. به خدا سوگند! در یک ساعت همگی جمع می‏شوند؛ همچون پاره‏های ابر پاییزی که بر اثر تند باد، جمع و متراکم می‌گردد».
امام علی بن موسی الرضا(علیه السلام) نیز می¬فرماید: ؛3 «به خدا سوگند! هنگامی که مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) قیام کند، خداوند پیروان ما را از تمام شهرها گرد او جمع می‏کند».
این تفسیر از مفاهیم بطون آیه است؛ چرا که طبق روایات، آیات قرآن گاهی معانی متعددی دارد که یک معنا ظاهری و عمومی است و دیگری مفهوم درونی و به اصطلاح بطن آیه است که جز پیامبر(صلی الله علیه و آله وسلم) و امامان(علیهم السلام) و کسانی که خدا بخواهد، از آن آگاه نیستند.
از منظر این روایات، خدایی که قدرت دارد ذرات پراکنده خاک انسان¬ها را در قیامت، از نقاط مختلف جهان جمع‏آوری کند؛ به آسانی می‌تواند یاران مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف) را در یک روز و یک ساعت، برای افروختن نخستین جرقه‏های انقلاب و تأسیس حکومت عدل جهانی و پایان دادن به ظلم و ستم، گرد آورد.
علامه طباطبایی در ذیل آیه می¬نویسد: «در اخبار فراوانی از طریق شیعه، نقل شده است: این آیه دربارة اصحاب قائم آل محمد(عجل الله تعالی فرجه الشریف) است و از بعضی استفاده می¬شود: این از باب تطبیق و جری است».4

پی نوشت ها:

1. بقره (2)، آیه 148.
2. محمد بن یعقوب کلینی، کافی، ج8 ، ص313 .
3. محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج52، ص291، ح37.
4. تفسیر المیزان، ج1، ص467.